Ο πόλεμος ξεκινά από τους εργάτες

Είναι μια πολύ καλή δικαιολογία ο ισχυρισμός ότι είμαστε εναντίον του πολέμου και των κυβερνητικών αρχών που κηρύττουν πολέμους. Ο πόλεμος ξεκινά από το εργοστάσιο παραγωγής όπλων στο οποίο δουλεύουν εργάτες. Είναι επίσης καλή δικαιολογία να κρυφτούν αυτοί οι άνθρωποι πίσω από την "ανάγκη" για δουλειά, δίνοντας με αυτό τον τρόπο την συναίνεσή τους στην έναρξη του πολέμου. Και οι δήμιοι ήταν επάγγελμα κάποτε. Υπάρχει κάποια διαφορά;

Κάθε πόλεμο λοιπόν τον κηρύττουν οι εργάτες, όχι επειδή ξέρουν τι κάνουν, αλλά επειδή είναι τυφλά και πειθήνια προσηλωμένοι σε αυτά που θα προστάξει το αφεντικό και το κάθε αφεντικό.

Η έλλειψη παιδείας δημιουργεί υποτακτικούς υπανθρώπους που δεν έχουν θέση ύπαρξης ανάμεσά μας, διότι είναι αυτοί που πρώτοι θα σηκώσουν το όπλο για να σκοτώσουν τον αδελφό και την αδελφή, τον πατέρα και τη μητέρα σε ένα γειτονικό κράτος, στο σπίτι των γειτόνων, στο διπλανό δωμάτιο. — Πολίτης Κάιν

Τα βιβλία σου δίνουν καλύτερη προοπτική! :-)

Η Εξημέρωση του Ανθρώπινου Όντος

Οι πληροφορίες με τις οποίες διαμορφώνεται κάποιος εργάτης είναι πολύ διαφορετικές από τις πληροφορίες με τις οποίες διαμορφώνεται η κόρη της βασίλισσας για παράδειγμα. Αν εσκεμμένα αποκρύψουμε από τη γάτα την πληροφορία ότι μπορεί, ότι ουσιαστικά είναι εκ φύσεως προικισμένη με την ικανότητα να κυνηγά και να σκοτώνει ποντίκια, σαύρες και άλλα μικρά ζώα, τότε θα κάνουμε πλούσιο τον ιδιοκτήτη εργοστασίου παραγωγής κονσερβών για γάτες. Οι πληροφορίες ισοδυναμούν με οπλοστάσιο μέσα στο κεφάλι μας, που στην κατάλληλη περίσταση πυροδοτείται αυτομάτως δίχως να λογαριάζει ούτε εμάς τους ίδιους. Είμαστε ασυνείδητα δοσμένοι στις προσταγές ανθρώπων που θα μας έστελναν να δώσουμε ότι πολυτιμότερο έχουμε-τη ζωή μας, διότι ποτέ αυτοί οι ίδιοι δεν ενδιαφέρθηκαν -ούτε και μας επέτρεψαν άλλωστε- να αναζητήσουμε το νόημα της πραγματικής ζωής. Η φοίτηση στο σχολείο είναι υποχρεωτική. Είσαι υποχρεωμένος να πας κάπου όπου επί σειρά ετών θα διαμορφώσουν τον εγκέφαλο ενός παιδιού ικανού να απορροφήσει όλη τη γνώση του σύμπαντος, αλλά δεν θα του επιτρέψουν να εξελιχθεί σύμφωνα με την ουσιαστική φύση και τάση του. Θα σε υποχρεώσουν επί σειρά ετών να πας κάπου όπου θα σου διδάξουν πως η χώρα σου είναι ανώτερη από κάποια άλλη χώρα. Θα σου μάθουν όλα αυτά που είναι απαραίτητα για να γίνεις ένας "ηρωικός στρατιώτης". Στην Ολλανδία όπου ζω, εάν κάποιος ουρήσει σε δημόσιο χώρο πληρώνει πρόστιμο. Στο Άμστερνταμ συγκεκριμένα, δόθηκε πρόστιμο 120 ευρώ σε κάποιο παιδάκι 3 ετών επειδή κατουρούσε δημοσίως. Σας σοκάρει η είδηση; Αν βλέπατε κάποιον γυμνό στο δρόμο θα σας σόκαρε επίσης; Είναι πολύ παράξενο, που όσοι έχουμε σκυλιά και τα βγάζουμε βόλτα, δεν θα πληρώσουμε κάποιο πρόστιμο επειδή ο τεράστιος Γερμανικός Μολοσσός μας θα ουρεί επί 10 δευτερόλεπτα σε δημόσιο χώρο. Δε θα μας σοκάρουν ούτε τα γεννητικά του όργανα που είναι εκτεθειμένα σε κοινή θέα, ούτε και θα πληρώσουμε κάποιο πρόστιμο επειδή ο σκύλος είναι γυμνός. Ποιός μπορεί να πείσει ένα σκύλο, ότι το συμφέρον του είναι να δουλεύει 8 ώρες τη μέρα, 40 ώρες την εβδομάδα για να μπορέσει να ζήσει; Κανείς. Γι' αυτό λοιπόν και ένας σκύλος έχει -στη συγκεκριμένη περίπτωση- περισσότερα δικαιώματα από ότι ένας πολίτης (προσοχή, δεν λέω καν άνθρωπος). Συνεπώς, αν μπορούμε να δούμε πίσω από όλη αυτή τη διαμόρφωση που έχουμε υποστεί από μικρή ηλικία, ίσως διαπιστώσουμε πως η ζωή μας ανήκει στην ιδιοκτησία του κράτους στο οποίο γεννηθήκαμε και πως είμαστε υπόλογοι για οτιδήποτε κάνουμε, ακόμα και όσων σκεφτόμαστε. Παρ' όλα αυτά, μεγαλώνουμε με την πεποίθηση ότι είμαστε "ελεύθεροι", γαλουχούμαστε με μια έκδοση "ελευθερίας" κομμένη και ραμμένη στα μέτρα ενός εργάτη, ενός υπαλλήλου, ενός στρατιώτη, ενός υποτακτικού. Στην Ελλάδα γαλουχηθήκαμε με την αξία της Δημοκρατίας-ξεχνώντας την ίδια στιγμή όλους αυτούς τους χιλιάδες σκλάβους στην αρχαία Ελλάδα. Σε κάθε πλούσιο αριστοκράτη στην αρχαία Ελλάδα αναλογούσαν τουλάχιστον 8 σκλάβοι. Ωστόσο, υπήρξε εξέλιξη.. οι πλούσιοι υπάρχουν μέχρι τις μέρες μας, μα δεν υπάρχουν πλέον σκλάβοι, αυτοί μετονομάστηκαν σε υπαλλήλους, σε εργάτες, σε στρατιώτες.

Παρακολουθείς ανθρώπους της τηλεόρασης να μιλούν με τέτοιο καμάρι για τη ζωή της βασίλισσας, μιλούν για το γιό της που μόλις αγόρασε -ακόμη μια- βίλα στην εξωτική Ταϊλάνδη. Δεν θα σου αποκαλύψουν όμως ποτέ ποιός ουσιαστικά είναι ο ρόλος μια βασίλισσας στον εικοστό πρώτο αιώνα που ζούμε-αν υπάρχει τέτοιος ρόλος. Ούτε θα ακούσεις να γίνεται συζήτηση για τα έξοδα μιας βασιλικής οικογένειας. Με απόλυτη φυσικότητα το επόμενο ρεπορτάζ στην τηλεόραση, θα παρουσιάζει παιδιά άρρωστα σε κάποια φτωχή χώρα ή παιδιά ακρωτηριασμένα, προϊόν πολέμων που δεν είναι δικοί σου πόλεμοι, που δεν έχουν τη δική σου συγκατάθεση παρά μόνο την τυφλή υποταγή σου στις προθέσεις άλλων. Πολύ λίγοι άνθρωποι μπορούν να βγουν από το πλαίσιο διαμόρφωσής τους και να αναρωτηθούν για τις πραγματικές αξίες ενός ανθρώπινου όντος και όχι ενός πολίτη, κάποιου που ακόμη από τη στιγμή της ύπαρξής του στη μήτρα της μητέρας του, ήταν προορισμένος να γίνει πολίτης της Ολλανδίας, πολίτης της Ελλάδας, πολίτης της Γερμανίας, αλλά όχι πολίτης του κόσμου. Μόλις γεννήθηκε, τον γράψανε στο τάδε δημοτολόγιο, ακολούθως φοίτησε υποχρεωτικά στο τάδε σχολείο παραγωγής υποτακτικών στρατιωτών. Πολιτών ικανών να υπερασπίζονται συμφέροντα που αντιτίθενται στα δικά τους συμφέροντα-όπως το αναφαίρετο δικαίωμα στη ζωή.

Και δεν είναι μόνο ο ρόλος της βασίλισσας. Βλέπεις πλούσιους ανθρώπους, εισοδηματίες, να δηλώνουν το ενδιαφέρον τους για την ανθρωπότητα, να δείχνουν τη συμπόνοια τους για τον άνθρωπο, πολύ λίγοι ωστόσο θα μοιράσουν τα πλούτη τους στους φτωχούς-σε αυτούς που ενδιαφέρονταν να "βοηθήσουν" σε πρώτη φάση. Πόσοι από αυτούς είναι ικανοί να δουν το πραγματικό προσωπείο της υποκρισίας που ηθελημένα επιδεικνύουν ενδεδυμένο με μια επίπλαστη φιλανθρωπία.

Το ξεδίπλωμα της ανθρώπινης διανόησης είναι απεριόριστο. Είναι απεριόριστο μόνο στην περίπτωση μιας ανθρώπινης ύπαρξης ανεξάρτητης από επιβολές. Μόνο σε εκείνη την περίπτωση μας επιτρέπεται να μιλάμε για ένα Ανθρώπινο Όν! — Γρηγόρης Δεούδης