Do something extreme...

Do something extreme... get to know thyself ~

Κινεζική Κοσμολογική Θεώρηση

«Στο κοσμολογικό πεδίο όλες οι σημαντικές φιλοσοφικές σχολές της Κίνας συμμερίζονταν απόψεις που συνδέονται με τους προγόνους και τον ουρανό. Συμμερίζονται επίσης μια υποκείμενη παραδοχή ότι ο κόσμος έγινε από μόνος του χωρίς εκείνο το είδος του δημιουργού που είναι τόσο σημαντικός στο μεγαλύτερο μέρος της δυτικής σκέψης. Αντι να εστιάζουν στους μηχανισμούς οι οποίοι θέτουν τα πράγματα σε κίνηση και είναι τόσο σημαντικοί στους πολιτισμούς που αποδέχονται την ύπαρξη δημιουργού, αυτοί οι στοχαστές τόνιζαν τις οργανικές αλληλοσυνδέσεις ανάμεσα σε όλα τα συστατικά μέρη δίνοντας έμφαση πολύ περισσότερο στις σχέσεις και στις συμπτώσεις παρά στις αιτίες. Βλέποντας τον κόσμο ως ολοκληρωμένο σύνολο, οι Κινέζοι στοχαστές δεν είχαν την τάση να οργανώνουν τον κόσμο τους με όρους αντιθέτων που αποκλείουν το ένα το άλλο, όπως φυσικό και υπερφυσικό, ζωή και θάνατος, νους και σώμα. Αντίθετα έβλεπαν όλες τις αντιθέσεις ως συμπληρωματικούς πόλους, όπως νύχτα και μέρα, γιν και γιανγκ, γνώση και δράση. Επιπλέον σκέφτονταν με όρους μάλλον διαδικασιών και φάσεων παρά ασυνεχών πραγμάτων.»

 – Κίνα: από την αρχαιότητα έως σήμερα, σελ. 75-76, Patricia Buckley Ebrey

Being nobody, going nowhere

Softness flows everywhere; softness conquers everything. Yet, for one to become soft and truly tranquil, all attachments and expectations have to be removed. We observe softness and softness weaves our subtle shell.

Hardships... softness... virtue and kindness are the keys that unlock the Universal principles in one's heart. The heart is everything; the mind is an obstacle. When these essences are combined within, then... one becomes no one, that goes nowhere... And in the end, all illusions will fade away; yet... there's an end without ending... And there's a beginning where all things emerge, from a big-bang explosion in a single cubic particle of matter...
Being nobody, going nowhere. Wu Wei. When one remains 'empty'; then one is ready to be filled from the Universal essences... And when one expects nothing and no attachments are shadowing his reason, then one is lightweight as a feather, then one is allowed to enter... Our only treasure is our breath; with each breath we become softer and tranquil; with each breath, our heart is expanding ~

Non disciplined body, non disciplined mind

Non disciplined body, non disciplined mind. Body still aches, things still need to let go. When the body becomes soft, one permeates into the essence of all things ~

μια μικρή σχισμή, μέσα από τη Μεγάλη Εβδομάδα

...η Οδός είναι μια, η πορεία προς τα εσώτερα, οδηγεί προς την Έξοδο (από τα σαρκικά δεσμά). «Εγώ και ο Πατέρας είμαστε Ένα, εγώ κατοικώ μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας μέσα σε μένα»: μέσα στον λαβύρινθο με τους καθρέπτες το μόνο αληθινό είδωλο είναι το καθρέφτισμα του ενός στον άλλον, εκεί στην αυγή των στιγμών, όπου ο μακρόκοσμος σμίγει με το μικρόκοσμο και η ολογραφική παρουσία του Δημιουργού σπάει τον καθρέπτη των ψευδαισθήσεων ~