Compassion

The state of unconditional compassion shines within as a clear crystal, lighting up, healing, all the dark corners of your mind. You treat others as they deserve to be treated, you are a clear crystal gem, mirroring, grounding to earth, the unconditional love from the Source ~

Mediation

You sit still and silent to identify what you truly know. The more you do that, the more you know. We meet in the fluent vibrating void, we bend arching inwardly to become all that was ever existed ~

Sagittarius types

There are two distinct types of Sagittarius; one of them aims at the wisdom of the Stars ✨ Transcending the animal state he is mesmerized by the subtle Kosmic vibrations. He becomes the arrow and the target appears ~

Reality (?)

The levels of reality are so deep/broad (actually the sense of measurement loses its essence) that none of us has an idea of what is really happening out/in there. Taking that on account, I wouldn't want to attach any labels to myself, because I am not any of them, nor to attach any labels to the "reality" I perceive around me, because that is only my limited perception/notion of the world. I wouldn't want to attach any labels because everything is ephemeral. When something moves horizontally on the surface, it has not any depth, without any depth there cannot exist proportion/analogy of understanding, because understanding cannot float on the surface, it goes deeper. Even things around you and your life appear real to you... they are not, they are just electrical signals interpreted from your brain, collected from your limited senses.

You are part of the Light playing a role-game dressed in this carnal suite, here on earth. One should try and dive deeper, deep into the ocean of existence and phenomenal appearances and have a different glimpse of reality. In the same time, what lies there in the depths of the ocean (collective soul memory) cannot be brought up to the surface (aspects of the superficial personality/self). Even if that was possible, only very few people would recognize it and much fewer would understand it.

Therefore, everything/everyone exist in their own respective field of perceived reality, which is not what it actually is, it's just what you name it/think of it, when you name something, you negate it in the same moment.

The levels/dimensions of reality are endless, and equally endless is our quest to search for the meaning of life, until we depart from this existence/dimension. What I "know" are my own interpretations of my limited senses. Therefore, the only true statement that I could say is that, I know nothing.  Perhaps -as I stated some weeks ago- the spiritual life, the Life as a spirit, closer to the Creator, is the only real life and what we experience here in our short life, dressed the flesh, is just... a dream. Perhaps, I don't even exist and this is part of our collective dream.
- What am I?
- Light
- Where do I come from?
- From Light
- Where will I return to?
- To the Light
- Therefore, what I actually am?
- I Am Light

Elephants can hear subsonic sounds and bats can hear ultrasounds. Birds can see into the ultraviolet wavelengths, while snakes can "see" using their infrared sensors. Catfish and salamanders can see low electric frequencies. There are transparent creatures in the depths of the ocean flashing electroluminescent biochemical light in rainbow colors in real time, while there are birds flapping their wings 52 times/second hovering in mid-air. Ants see the world as a drawing on a paper: two-dimensional, while humans have just a three-dimensional aspect of the world they live in.
Therefore what is real? How one could define "reality"?

These are all realities. In fact, these are just specs of reality that are not common to all life forms at the same time. People can not hear infrasounds or ultrasounds. They can not see into the ultraviolet or into the infrared light spectrum. So we can safely say that every life form has its own "version" of reality. For each life form, their daily routine appears true, but at the same time, it is not.

That is why one needs to be receptive to the thin ethereal realms existing/hovering everywhere around us, perhaps 1mm away. Realms of reality that may not be visible to us but they do exist in what we call spiritual dimensions, which are accessible on certain occasions, they can be accessible in thinner dimensions, when one is able to become quite soft and relaxed and the guardian (Ego) is sleeping, there in that window of reality, we are able to enter these realms with our subtle ethereal bodies.

That is why, in the meditative state, one is aware of a broader reality. There was a person that didn't want to sleep in order to not lose anything in his life... How oxymoron it is though, because, the exact opposite is true. When one appears to be absent (sitting motionless with closed eyes in meditation) he is in fact more aware than the person that.. *seems* to be aware in their everyday life. That is why in deep and prolonged meditative states, we often lose the sense of our surroundings, the body disappears (quite scary at first), and it seems we are rotating in space. We draw knowledge and wisdom from the akashic libraries and from distant eras and places. We can have transcendental experiences without the aid of external factors ie: psychoactive substances. We can obtain supernatural powers which in India called siddhis.

Concluding, nothing is as it appears to be. Silence and stillness bring vigilance and alertness, whilst noise and constant motion bring dizziness and disorientation and could lead to insanity.

That is why -in my opinion- the Plant kingdom is superior to any other on this planet. They have lived millions of years before humans and other creatures appear on the planet. They have a slower and different approach to life, they have a different perception of time, they know what the word 'resources' means and they have a deep wisdom that derives from Kosmos. Through their roots and the consciousness of the water flowing through them, they communicate with all other plants and thus exchange information on a different level. If someone sees the excellent documentary "The Secret Life of Plants" (BBC), he probably realizes that in fact the plants use other life forms for their own benefit, to thrive. And in turn to nourish them and sustain this ecosystem in motion - we need the oxygen that trees produce in order to survive, we are dependent by them. So when we are able to explore the spirit of the plants and to learn from their wisdom, this will lead us into worlds that do not exist in our conventional understanding ~

Κινηματογράφος: βίαιος, θηριώδης, αιματηρός σκουπιδότοπος για ρακοσυλλέκτες του νου

Και κάπως βρέθηκα -εγώ που σπάνια παρακολουθώ ταινίες- να κοιτάζω πληροφορίες στο imdb. Και βρήκα μια ταινία με υποτίτλους online, στο imdb είχε σκορ 76 (που είναι υψηλό) και λέω ωραία, ας δω μια ταινία απόψε έπειτα από πολύ καιρό.
Και έβαλα να παρακολουθήσω. Από τις πρώτες σκηνές ξεπρόβαλαν οι κάνες από δίκαννα. Άστο λέω από μέσα μου, μια σκηνή είναι θα περάσει. Η επόμενη σκηνή ήταν σύντομοι ήχοι ενός ταράνδου, έπειτα το κλικ της καραμπίνας και μετά η εκπυρσοκρότηση....
Η επόμενη σκηνή ήταν άνθρωποι αραδιασμένοι σε ένα ξέφωτο να... γδέρνουν τομάρια ζώων, πολλές δεκάδες τομάρια ζώων. Περιττό να πω ότι διέκοψα την προβολή της ταινίας.
Αρνούμαι να φάω τα σκουπίδια που μου προσφέρουν. Δεν έχω εκπαιδευτεί τόσο καλά στην απόλαυση της βίας και της θηριωδίας όσο φρόντισαν να με εκπαιδεύσουν. Όλο αυτό το κύμα του αμερικανικού «κινηματογράφου» που εξάγει σκουπίδια και υπάρχει ολόκληρο σύστημα προώθησης και στήριξης αυτών των σκουπιδιών με αφήνει παγερά αδιάφορο αφενός, με θλίβει για το επίπεδο των ανθρώπων αφετέρου. Υπάρχει όλο αυτό το σύστημα διατήρησης του συναισθήματος του φόβου μέσα στους ανθρώπους. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μακρά νυχτωμένοι, δεν αντιλαμβάνονται τα κίνητρα και τα δολώματα. Αφού το βλέπει ο ένας, αφού το είδαν οι φίλοι του, θα το δει κι αυτός, δεν θέλει να ξεχωρίζει από τον μέσο όρο.
Σαφώς, επέλεξα να μην παρακολουθήσω την ταινία, όχι για να ξεφύγω από τον.. μέσο όρο. Επέλεξα να μην παρακολουθήσω την ταινία διότι δεν έχει τίποτα να μου προσφέρει. Τουναντίον, το μόνο που έχει να μου προσφέρει είναι τροφή των ζωικών ενστίκτων μου, εξοικείωση στη βία και διατήρηση του επιπέδου του φόβου μέσα μου.
Δεν γνωρίζω τι σημαίνει φόβος (γνωρίζω αλλά δεν αποτελεί επιλογή στη ζωή μου). Γνωρίζω τι σημαίνει αγάπη. Γνωρίζω τη διαφορά ανάμεσα στην υψηλότερη δόνηση της αγάπης και στην πολλή χαμηλότερη δόνηση του φόβου και έχω ήδη επιλέξει εδώ και πολλά χρόνια ανάμεσα στα δύο.
Κλείνοντας την οθόνη, θα ανοίξω μια άλλη, ένα βιβλίο, ένα μη-λογοτεχνικό βιβλίο, ένα βιβλίο για την λεπτότητα του πνεύματος και τους κραδασμούς της ψυχής. Αργότερα όταν θα πάω στο goodreads να σημειώσω κάποια πράγματα σχετικά με το βιβλίο, ίσως τύχει να ρίξω μια ματιά στα άτομα που βρίσκονται online εκείνη τη στιγμή. Είναι άτομα από όλο τον κόσμο που δεν γνωρίζω και δεν έχω στη λίστα φίλων μου εκεί. Η συντριπτική πλειονότητα και εκεί των όσων διαβάζουν βιβλία, θα έχουν να κάνουν με... Βαμπίρ, δαίμονες, δολοπλοκίες, ίντριγκες, βία, φανταστικές ιστορίες για να τους «κρατήσουν» για να μην βαριούνται....
Είναι τόσο καλά και άρτια εκπαιδευμένοι οι αγαπητοί συν-αναγνώστες, ώστε αποζητούν να θρέψουν τα κατώτερα ένστικτά τους, αυτά που πρόσφεραν ως θυσία, για την σωτηρία της ψυχής τους, από την στιγμή που έκαναν τις επιλογές τους: Φόβος vs Αγάπη.
Αυτή τη στιγμή που γράφω και είναι Σάββατο βράδυ, ακούω έξω φωνές κάτι σαν αναγούλες από.. ανθρώπους. Ταράχτηκα προς στιγμή. Μετά κατάλαβα. Η κατανάλωση αλκοόλ εδώ είναι πολύ υψηλή. Με τις κάσες φεύγουν από τα σούπερ-μάρκετ και κοιτάζοντάς τους προσπαθώ να.. καταλάβω, προσπαθώ με την καλύτερη διάθεση να αγγίξω τις ψυχές τους. Είναι πολύ δύσκολο. Πιθανών, θα είναι εξαιρετικά λίγοι άνθρωποι -αναλογικά- που θα προσπαθούν να κάνουν το ίδιο, να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί έχουν ανάγκη να κάνουν κάτι τέτοιο στον εαυτό τους. Γιατί μισούν τόσο τον εαυτό τους ώστε να τον δηλητηριάζουν με αλκοόλ, τσιγάρο, βία, κακία; Δεν μπορούν να δουν ότι όλα αυτά δημιουργούν ασθένειες στα αιθερικό σώματά τους. Τι είναι αυτό που τους κάνει τόσο τυφλά ευτυχισμένους στην αυτοκαταστροφή τους; Γιατί να μην σταματήσουν για λίγο, να πουν δυο γλυκά λόγια στο παιδί τους, στη γυναίκα τους, στον γείτονα και να κοιμηθούν με πιο ελαφριά συνείδηση, με πιο γαλήνια καρδιά. :(

Είναι απόλυτη ευτυχία να αισθάνεσαι μόνος μέσα σε τέτοιες κοινωνίες, μέσα σε τέτοιες αρένες. Είναι απόλυτη ευτυχία να αισθάνεσαι «μόνος» μέσα σε τέτοιες αρένες, διότι η αίσθηση που έχεις όταν γνωρίζεις... είναι ότι δεν αφήνεις να μολυνθεί η ψυχή σου από ζωικού επιπέδου ενέργειες.
Δεν επιτρέπω σε τίποτα και σε κανέναν να με χαμηλώσει, να με μολύνει, να με εξαπατήσει, να με ξεπουλήσει, να με εξαγοράσει. Όλα έχουν ένα τίμημα και είμαι ευτυχισμένος που το γνωρίζω!