«Αιθερική πνοή, φλόγα που αειφορεί την έλευση και όραμα που αναβόσβησε στην αυγή ρέει κατάφωτο μπροστά μας.
Πνιχτή σιγή αλαφροπάτησε, να μην φοβηθείς όταν η ώρα σημάνει τη δομή του τρόμου να σπάσεις.
Θα γίνεις ο δρόμος, θα διαβείς το έπος της μεταμόρφωσης και θα πιείς των Νηρηίδων το κρασί.
Μείνε μετέωρος στην αιχμή των σκέψεων έως ότου αυτές αποδημήσουν, ανίκανες να γεννήσουν αγάπη.