Η δομή της κοινωνίας και οι άνθρωποι που την απαρτίζουν

Τον τελευταίο χρόνο βρίσκομαι στην Ολλανδία, υπέροχη χώρα, πολύ πιο ελεύθερη σε πολλά ζητήματα από την Ελλάδα, με ανθρώπους πιο δεκτικούς στο διαφορετικό, κάτι που με χαρακτηρίζει από το τέλος της εφηβείας μου.

Εγώ λοιπόν πάντοτε έδειχνα διαφορετικός, όχι όμως ακολουθώντας κάποια μόδα (άλλωστε οι μόδες είναι το τελείως αντίθετο-ενσωμάτωση σε κάποιο σύνολο). Οι σκέψεις μου και οι απόψεις μου εξωτερικευόταν προς τα έξω, είναι κάτι αναπόφευκτο. Έτσι εδώ και πολλά χρόνια (με κάποια χρόνια εξαίρεσης) έχω τα μαλλιά μου αρκετά μακριά. Είναι κάτι που μου αρέσει, αλλά αυτό το "αρέσει" δεν πηγάζει από κάποια συνήθεια στην οποία κόλλησα. Ούτε και είμαι "ροκάς", "μεταλάς" ή οτιδήποτε παρόμοιοι. Η μουσική που μιλά στην καρδιά και την ψυχή μου μπορεί να είναι πολύ διαφορετική και δεν μπορώ να εντάξω τον εαυτό μου σε τόσο κλειστές ομάδες ανθρώπων.

Μυστηριώδης μάζα σκοτεινής ύλης ίσως γυροφέρνει το Ηλιακό Σύστημα

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Λονδίνο: Σωματίδια υψηλής ενέργειας που καταγράφηκαν ψηλά στην ατμόσφαιρα πάνω από την Ανταρκτική αποτελούν ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη μιας μεγάλης μάζας σκοτεινής ύλης σχετικά κοντά στο Ηλιακό Σύστημα, ανακοίνωσαν ερευνητές της NASA.

Επιστημονικό αερόστατο της υπηρεσίας, που πέταξε σε ύψος 37 χλμ., ανίχνευσε σε ύψοςηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας που φαίνεται να πηγάζουν από μια άγνωστη πηγή σε απόσταση 3.000 ετών φωτός, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό Nature.

H εξήγηση που προτιμούν οι συγγραφείς της δημοσίευσης είναι ότι τα ηλεκτρόνια παράγονται από τη σύγκρουση και αλληλεξόντωση σωματιδίων σκοτεινής ύλης.

«Σκοτεινή» ονομάζεται η ύλη που δεν μπορεί να γίνει ορατή επειδή δεν εκπέμπει κανενός είδους ακτινοβολία -η ύπαρξή της συμπεραίνεται από τη βαρυτική της επίδραση σε γαλαξίες και άλλα ορατά σώματα.

Οι φυσικοί πιστεύουν σήμερα ότι η σκοτεινή ύλη αντιστοιχεί στο 25% της συνολικής υλοενέργεια του Σύμπαντος, ενώ η ορατή ύλη περιορίζεται στο 5%. Το υπόλοιπο 70% αντιστοιχεί στην ακόμα πιο μυστηριώδη «σκοτεινή ενέργεια», μια δύναμη που δρα αντίθετα από τη βαρύτητα και προκαλεί την επιταχυνόμενη διαστολή του Σύμπαντος.

Αν και κανείς δεν γνωρίζει σήμερα ποια είναι η σύσταση της σκοτεινής ύλης, θεωρητικές μελέτες υποδεικνύουν ότι η σύγκρουση σωματιδίων σκοτεινής ύλης απελευθερώνει μεγάλα ποσά ενέργειας. «Η αλληλεξόντωση αυτών των εξωτικών σωματιδίων θα παρήγαγε συνήθη σωματίδια όπως ηλεκτρόνια, ποζιτρόνια, πρωτόνια και αντιπρωτόνια, τα οποία είναι δυνατό να καταγραφούν από τους επιστήμονες» δήλωσε στο Reuters η Γιουν-Σουκ Σέο του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Δύο άλλες πιθανές ερμηνείες των παρατηρήσεων είναι ότι τα ηλεκτρόνια προήλθαν από κάποιο περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων ή από τα τελευταία στάδια μιας έκρηξης σουπερνόβα.

Πηγή: tech.pathfinder.gr

Το κρύο κάνει διακρίσεις

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου

Η μάχη του θερμοστάτη αρχίζει. Τώρα που το σκοτάδι πέφτει νωρίτερα και ο καιρός έχει γίνει ψυχρότερος, κάποια νοικοκυριά έχουν ήδη ανάψει το καλοριφέρ. Πολλοί είναι αυτοί που κρατούν τη θερμοκρασία χαμηλή, προκειμένου να εξοικονομήσουν πετρέλαιο – άρα και χρήματα.

Η θέρμανση, όμως, του σπιτιού μπορεί να δημιουργήσει έντονες διαφωνίες ανάμεσα στο ζευγάρι. Κάποιοι άνθρωποι ανεβάζουν κρυφά από τον σύντροφό τους τον θερμοστάτη. Άλλοι, πάλι, φορούν μάλλινες ζακέτες, κάλτσες, ακόμα και γάντια, μέσα στο σπίτι ως μία προφανή ένδειξη διαμαρτυρίας για τη χαμηλή θερμοκρασία μέσα στο σπίτι.
Όπως φαίνεται, κάποιοι άνθρωποι κρυώνουν περισσότερο από κάποιους άλλους. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης;
Μία έρευνα έδειξε πως ο βιολογικός θερμοστάτης του κάθε ανθρώπου είναι ρυθμισμένος σε ελαφρώς διαφορετικά επίπεδα, σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους. Όλοι μας αισθανόμαστε το κρύο σε διαφορετικές θερμοκρασίες, ανάλογα με το φύλο, τη φυσική μας κατάσταση, την ηλικία, τη διατροφή και την ποσότητα του ύπνου.

Λεπτή γραμμή μεταξύ λόγου και τραγουδιού

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου

Ένα περίεργο ηχητικό φαινόμενο, κατά το οποίο μία πρόταση λόγου φαίνεται πως παίρνει τη μορφή ενός τραγουδιού όταν επαναλαμβάνεται, έρχεται να ρίξει φως στη διαφορά μεταξύ λόγου και τραγουδιού.

Η Diana Deutsch, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Σαν Ντιέγκο, είναι η πρώτη που παρατήρησε την ψευδαίσθηση στα μέσα της δεκαετίας του 'Α90, όταν επεξεργαζόταν μία ηχογράφηση της ίδιας της φωνής της. Η φράση «sometimes behaves so strangely» («κάποιες φορές συμπεριφέρεται τόσο περίεργα») άρχισε να ακούγεται σαν τραγούδι, όταν έπαιξε για αρκετές φορές την ίδια ηχογραφημένη φράση.

Παρέμβαση στην τελομεράση παρατείνει θεαματικά τη ζωή ποντικών

Επιβραδύνοντας τη γήρανση
Δημοσίευση: Παρασκευή 14 Νοεμβρίου

Μαδρίτη: Γενετική παρέμβαση στην τελομεράση, το λεγόμενο «ένζυμο της γήρανσης», παρέτεινε κατά 40% τη ζωή ποντικών στο εργαστήριο χωρίς να αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου, ανακοίνωσαν Ισπανοί ερευνητές.

Η τελομεράση επιμηκύνει τα τελομερή, δομές στα άκρα των χρωμοσωμάτων που προστατεύουν τα μόρια του DNA από τη διάλυση. Σε κάθε διαίρεση του κυττάρου, τα τελομερή μικραίνουν, μέχρι τελικά να χάσει το κύτταρο τη δυνατότητα να πολλαπλασιάζεται.

Η τελομεράση επιτρέπει στα κύτταρα να εξακολουθούν να διαιρούνται και πιστεύεται ότι αυξάνει έτσι τη μακροζωία. Το σίγουρο όμως είναι ότι αυξάνει και την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου, λόγω ανεξέλεγκτης κυτταρικής διαίρεσης.

Προκειμένου να παρατείνουν τη ζωή των ποντικών χωρίς αυτό το ρίσκο, οι ερευνητές του Εθνικού Κέντρου Καρκίνου στη Μαδρίτη εισήγαγαν στα πειραματόζωα επιπλέον αντίγραφα του γονιδίου της τελομεράσης μαζί με αντίγραφα ογκοπροστατευτικών γονιδίων.

Ως αποτέλεσμα των τροποποιήσεων αυτών, τα ποντίκια είχαν σε προχωρημένη ηλικία καλύτερο νευρομυϊκό συντονισμό, λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη και υγιέστερους ιστούς από τα συνηθισμένα ποντίκια. Η μέση διάρκεια ζωής τους αυξήθηκε κατά 40%.

Η σχέση μεταξύ των τελομερών και της γήρανσης είναι γνωστή από το 1990, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής ενός ολόκληρου θηλαστικού, δήλωσε στην εφημερίδα El Mundo η συντονίστρια της έρευνας Μαρία Μπλάσκο.

Αν εφαρμοζόταν στον άνθρωπο, η γενετική τροποποίηση ίσως θα επέτρεπε την παράταση του προσδόκιμου επιβίωσης μέχρι τα 100 χρόνια περίπου.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην έγκριτη επιθεώρηση Cell.

Πηγή: pathfinder