Τον τελευταίο χρόνο βρίσκομαι στην Ολλανδία, υπέροχη χώρα, πολύ πιο ελεύθερη σε πολλά ζητήματα από την Ελλάδα, με ανθρώπους πιο δεκτικούς στο διαφορετικό, κάτι που με χαρακτηρίζει από το τέλος της εφηβείας μου.
Εγώ λοιπόν πάντοτε έδειχνα διαφορετικός, όχι όμως ακολουθώντας κάποια μόδα (άλλωστε οι μόδες είναι το τελείως αντίθετο-ενσωμάτωση σε κάποιο σύνολο). Οι σκέψεις μου και οι απόψεις μου εξωτερικευόταν προς τα έξω, είναι κάτι αναπόφευκτο. Έτσι εδώ και πολλά χρόνια (με κάποια χρόνια εξαίρεσης) έχω τα μαλλιά μου αρκετά μακριά. Είναι κάτι που μου αρέσει, αλλά αυτό το "αρέσει" δεν πηγάζει από κάποια συνήθεια στην οποία κόλλησα. Ούτε και είμαι "ροκάς", "μεταλάς" ή οτιδήποτε παρόμοιοι. Η μουσική που μιλά στην καρδιά και την ψυχή μου μπορεί να είναι πολύ διαφορετική και δεν μπορώ να εντάξω τον εαυτό μου σε τόσο κλειστές ομάδες ανθρώπων.
Γεννήθηκα το 1968, τον Δεκέμβριο μήνα, χρονιά που είναι ταυτισμένη με την επανάσταση και σύμφωνα με την αστρολογία στον Δεκέμβρη μήνα γεννιούνται οι Τοξότες. Οι Τοξότες είναι άνθρωποι με φιλελεύθερο πνεύμα, αγάπη για τα ζώα και τη φύση κ.λ.π.
Εδώ και πολλά χρόνια είμαι ιδιαίτερα αφοσιωμένος στην κουλτούρα και φιλοσοφία των Ιθαγενών Αμερικανών (και όχι Ινδιάνων που λαθεμένα αποκαλούνται). Στην πηγή της φιλοσοφίας αυτών των φυλών υπάρχουν και πάλι τα στοιχεία της ανάγκης για ελευθερία, επαφή με τα ζώα και τη φύση. Έτσι λοιπόν θα μπορούσα να πω (εάν πίστευα στην μετεμψύχωση) πώς ίσως είμαι το ενσαρκωμένο πνεύμα κάποιου χίπι ή κάποιου Ιθαγενή Αμερικανού που πέθανε εκείνη την περίοδο, μιας και όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν μέσα μου σε έντονο βαθμό για πολλά χρόνια!
Τα μακριά μαλλιά λοιπόν για μένα συμβολίζουν την ανάγκη ενός φιλελεύθερου και ασυμβίβαστου πνεύματος και δεν έχουν καμία σχέση με κάστες, μουσικά ρεύματα ή πολιτικές ιδέες.
Εάν παρατηρήσουμε στη σημερινή κοινωνία το πώς αντιμετωπίζονται οι άνδρες με μακριά μαλλιά -ιδιαίτερα αυτοί με πολύ μακριά μαλλιά- τότε, από αυτή την παρατήρηση μπορεί να βγούν πολλά στοιχεία σχετικά με την δομή της κοινωνίας και τους ανθρώπους που την απαρτίζουν.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι άνθρωποι, αυτοί τουλάχιστον που έχω γνωρίσει σε Ελλάδα και Ολλανδία (και δεν πιστεύω να υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις υπόλοιπες χώρες) είναι άνθρωποι που έχουν σε μεγάλο βαθμό διαμμορφωθεί από τις επιταγές της κοινωνίας. Οι άνθρωποι από μικροί διαμορφώνονται με χίλιους δυο τρόπους έτσι που μόνο λίγοι είναι ικανοί να ξεφύγουν από αυτή τη διαμόρφωση -που για μένα είναι παραμόρφωση. Το σχολείο, ο στρατός, η οικογένεια, η εργασία, οι φίλοι, οι διάφορες ομάδες στις οποίες μπορεί να ανήκει κάποιος, όλα αυτά είναι τα εργαλεία με τα οποία η κοινωνία διαμορφώνει τους ανθρώπους
ώστε να μπορούν αυτοί να ενταχθούν ομαλά στους διάφορους ρόλους για τους οποίους τους ετοιμάζει.
Έννοιες όπως η ψυχολογία του όχλου, η σημειολογία των συμπεριφορών, του τρόπου ντυσίματος και ο κώδικας συμπεριφοράς όλα παίζουν το ρόλο τους στην αποδοχή ή απομάκρυσνη στο περιθώριο κάποιου ατόμου.
Ανα τους καιρούς τα μακριά μαλλιά έχουν ταυτιστεί με την επανάσταση, με την ελευθερία, επειδή όμως πάντοτε η επανάσταση εφαρμοζόταν με λάθος τρόπο, με βία, σκοτωμούς και εντέλει απολυταρχικές συμπεριφορές, σημειολογικώς τα μακριά μαλλιά φέρνουν στο μυαλό πολλών ανθρώπων συναισθήματα ανησυχίας, ταραχής και αβεβαιότητας. Εάν σε αυτό προσθέσουμε και το αντίθετο άκρο της διαμόρφωσης, την εικόνα που θέλουν να δώσουν πολλοί άνδρες που έχουν μακριά μαλλιά, οι οποίοι λες και κρύβονται πίσω από την εμφάνισή τους, υιοθετούν την εικόνα ενός ατίθασου και ασυμβίβαστου ανθρώπου αλλά με αρνητικό τρόπο.
Και τα δυο αυτά σκέλη και οι δυο αυτές σημειολογικές συμπεριφορές βρίσκονται υπο πλάνη και η στάση τους και αποκωδικοποίηση των συμπεριφορών βασίζεται σε εσφαλμένες αντιλήψεις.
Ίσως θα προσέξατε πολλούς εφήβους με μακριά μαλλιά πώς συμπεριφέρονται προσπαθώντας να ομοιάσουν στα πρότυπά τους, στα πρότυπα ελευθερίας που οι γονείς και η κοινωνία ήταν ανίκανοι να τους χορηγήσουν και εντέλει -μιας και είναι στη φύση του ανθρώπου αυτού του είδους η αναζήτηση- τα αναζητούν σε καλλιτέχνες και άλλες ομάδες οι οποίοι προσπαθούν για διάφορους λόγους να πλασάρουν αυτά τα πρότυμα ελευθερίας.
Εάν έρθουμε όμως πάλι στα μακριά μαλλιά των ανδρών και εξετάσουμε τα πράγματα βάσει της φυσικής τους διάστασης, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πώς από τη στιγμή που η φύση μας προίκισε με μαλλιά τα οποία μακραίνουν συνεχώς, τότε μπορούμε να αποδεχτούμε (ίσως άβολα για μερικούς) πως το να διατηρεί κάποιος άνδρας τα μαλλιά του μακριά είναι κάτι το εντελώς φυσικό και η οποιαδήποτε κοινωνία με τα δικά της στεγανά δεν μπορεί να αποτρέψει τα μαλλιά από το να μακραίνουν! Εάν κάποιος θέλει να κόβει τα μαλιά του μπορεί να το κάνει και είναι ελεύθερος όσο ελεύθερος είναι και αυτός που αφήνει τα μαλιά του μακριά, ένα φυσικό χαρακτηριστικό στον άνθρωπο.
Ερχόμενος και πάλι να συμπληρώσω γραμμές από την πρώτη εισαγωγική παράγραφο, βλέπω μετά λύπης μου εδώ στην Ολλανδία όπως και στην Ελλάδα, την πλειονότητα των ανθρώπων να με κοιτάζουν με αυτό το επίμονο βλέμμα (staring), ξυνίζοντας το βλέμμα τους και προσπαθώντας να καταλάβουν τι σόι άνθρωπος είμαι, εάν αποτελώ απειλή γι' αυτούς, για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και λοιπές τέτοιες παπαριές που τους εμποτίζουν από μικρούς και μεγαλώνουν με αυτή την πιπίλα.
Εντέλει, είναι τουλάχιστον τραγικό για μένα να βλέπω ανθρώπους των οποίων οι καίριες ανησυχίες στη ζωή τους είναι αν θα μπορέσουν να αγοράσουν το καινούργιο μοντέλο κινητού, περισσότερο από το να θεωρούν και αναθεωρούν το ποιοί πραγματικά είναι και ποιός είναι ο ρόλος τους. Ο ομιλών δεν σημαίνει πώς είναι πάνσοφος και ότι έχει βρεί όλες αυτές τις απαντήσεις, αλλά δεν σημαίνει κιόλας πως δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα να καταπιάνεται με την προσπάθεια εξερεύνησής τους!
Οι εκάστοτε μόδες είναι ένα θέμα που με εξοργίζει αφάνταστα, κάτι που και αυτό εντάσσεται στον τίτλο αυτού του θέματος. Είναι τουλάχιστον πολύ ηλίθιο για μένα, να ακολουθώ κάτι επειδή υπάρχει σε ένα περιοδικό, επειδή το χρειάζομαι για να ανήκω σε κάποιο σύνολο...Τι στο διάολο! δεν βλέπω πρώτα το σύνολο στο οποίο πάω να ενταχθώ;! Και αν το βλέπω...συμφωνώ με αυτό ή όλα αυτά είναι μέρος της ένταξης στο κοπάδι; Και αν πάμε ακόμα πιο πίσω, ακόμα πιο βαθειά, μήπως είναι ο φόβος να μείνουμε μόνοι απέναντι με τον εαυτό μας;!
Οι "σύγχρονες" Δυτικές κοινωνίες είναι ένα συνεχές βουητό στο μυαλό μου...ένας συνεχής θόρυβος, ένας συνεχής καταιγισμός διαφημίσεων που διαφημίζουν προιόντα, τάσεις και διαμορφώνουν συμπεριφορές ανθρώπων, αυτών των οποίων προσπαθούν να εντάξουν στα εκάστοτε κοπάδια. Ο θόρυβος είναι εμφανής παντού γι' αυτόν που δεν έχει γίνει ένα με αυτόν και που ακόμη μπορεί να τον αφουγκραστεί και να τον αντιληφθεί. Οι άνθρωποι όταν βρίσκονται κάπου συγκεντρωμένοι, για κάποιο λόγο πρέπει συνεχώς να μιλάνε...πρέπει συνεχώς να βρίσκουν ένα θέμα συζήτησης, να δείξουν ενδιαφέροντες... Μπορεί πάντοτε να μην συμφωνούν με αυτά που θα πουν αλλά θα τα πουνε για να τα ακούσει ο άλλος, οι άλλοι. Πολλές φορές πολλοί άνθρωποι έχουν τόσο ταχεία αντίληψη -αλλά και τόσο ρηχή προσωπικότητα- που σκανάρουν γρήγορα τους ανθρώπους και λένε αυτά τα οποία πιστεύουν πώς θα είναι αρεστά στα αυτιά του ή των συνομιλητών τους. Αυτή η συνεχής φλυαρία, αυτός ο θόρυβος στο μυαλό, δεν μπορούν να καταλάβουν τι αντίκτυπο μπορεί να έχει στην ποιότητα της Ψυχής τους...
-ψυχή;! τι μας λέει τώρα και τι μας ενδιαφέρει αυτό;!
Ναι, Ψυχή με το Ψ κεφαλαίο. Πολλοί ξεχνάνε πώς όλη η ουσία τους ώς άνθρωποι είναι η Ψυχή τους. Ένα ανθρώπινο Ον που ξυπνά ζει και κοιμάται μέσα σε μια πόλη, που δεν έχει επαφή με ζώα και φύση-το φυσικό του σπίτι, ένας άνθρωπος που εμποτίζεται καθημερινά από όλη αυτή τη διαμόρφωση, που φλυαρεί συνεχώς, που όλη του η ζωή είναι ένα συνεχές τρέξιμο χωρίς ουσιαστικό σκοπό, αναμφίβολα αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από τις επιταγές της πορείας μιας ανώτερης Ψυχής και του μονοπατιού της στο χωροχρονικό συνεχές του Σύμπαντος. Διότι αγαπητοί μου, είμαστε αστρογεννήματα... δεν γίναμε από χώμα και λάσπη που κάποιος Θεός φύσηξε και δημιουργήθηκε ο άνθρωπος. Δείτε τις ομοιότητες του χιμπατζή, του ουρακοτάγκου και του γορίλα με τον άνθρωπο -ιδιαίτερα μάλιστα με τους μαύρους ανθρώπους. Το σχόλιό μου αυτό δεν έχει καμία διάθεση ρατσισμού, απλώς παρατηρήστε κάποιους πολύ μαύρους στο χρώμα ανθρώπους πόσο μοιάζουν στα χαρακτηριστικά του προσπώπου αλλά και στις κινήσεις των χεριών και στο βάδισμα με αυτά τα ζώα.
Η απόσταση βέβαια από τα πιθηκοειδή ως τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη και προσωπικά δεν πείθομαι με τις εκάστοτε θεωρίες για τους διάφορους πιθηκανθρώπους και τα γενεαλογικά δέντρα. Άλλωστε είναι απόψεις που αλλάζουν κάθε τόσο αναλόγως με τα ευρήματα των αρχαιολόγων.
Συνεχίζοντας λοιπόν...είμαστε αστρογεννήματα αγαπητοί μου, είμαστε όντα ανώτερα με ιδιαίτερα λεπτές αισθήσεις που το επιστημονικό εργαστήριο δεν μπορεί πάντοτε να εξακριβώσει, αλλά δεν σημαίνει και ότι δεν υπάρχουν, αρκεί να μπορεί κάποιος να είναι ευαίσθητος, αλαφροίσκιωτος για να αφουγκραστεί αυτές τις λεπτές αισθήσεις, ή υπερ-ασθήσεις σωστότερα. Ο ηλεκτρισμός είναι τόσο σημαντικός στην καθημερινότητα, αλλά δεν μπορούμε να αγγίξουμε, δεν μπορούμε να μυρίσουμε, να ακούσουμε τον ηλεκτρισμό...κι όμως υπάρχει!
Για σήμερα μέχρι εδώ με φέρανε οι σκέψεις μου, θα συνεχίσω κάποια στιγμή στο μέλλον συμπληρώνοντας ή/και προσθέτοντας σκέψεις μου.
Εγώ λοιπόν πάντοτε έδειχνα διαφορετικός, όχι όμως ακολουθώντας κάποια μόδα (άλλωστε οι μόδες είναι το τελείως αντίθετο-ενσωμάτωση σε κάποιο σύνολο). Οι σκέψεις μου και οι απόψεις μου εξωτερικευόταν προς τα έξω, είναι κάτι αναπόφευκτο. Έτσι εδώ και πολλά χρόνια (με κάποια χρόνια εξαίρεσης) έχω τα μαλλιά μου αρκετά μακριά. Είναι κάτι που μου αρέσει, αλλά αυτό το "αρέσει" δεν πηγάζει από κάποια συνήθεια στην οποία κόλλησα. Ούτε και είμαι "ροκάς", "μεταλάς" ή οτιδήποτε παρόμοιοι. Η μουσική που μιλά στην καρδιά και την ψυχή μου μπορεί να είναι πολύ διαφορετική και δεν μπορώ να εντάξω τον εαυτό μου σε τόσο κλειστές ομάδες ανθρώπων.
Γεννήθηκα το 1968, τον Δεκέμβριο μήνα, χρονιά που είναι ταυτισμένη με την επανάσταση και σύμφωνα με την αστρολογία στον Δεκέμβρη μήνα γεννιούνται οι Τοξότες. Οι Τοξότες είναι άνθρωποι με φιλελεύθερο πνεύμα, αγάπη για τα ζώα και τη φύση κ.λ.π.
Εδώ και πολλά χρόνια είμαι ιδιαίτερα αφοσιωμένος στην κουλτούρα και φιλοσοφία των Ιθαγενών Αμερικανών (και όχι Ινδιάνων που λαθεμένα αποκαλούνται). Στην πηγή της φιλοσοφίας αυτών των φυλών υπάρχουν και πάλι τα στοιχεία της ανάγκης για ελευθερία, επαφή με τα ζώα και τη φύση. Έτσι λοιπόν θα μπορούσα να πω (εάν πίστευα στην μετεμψύχωση) πώς ίσως είμαι το ενσαρκωμένο πνεύμα κάποιου χίπι ή κάποιου Ιθαγενή Αμερικανού που πέθανε εκείνη την περίοδο, μιας και όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν μέσα μου σε έντονο βαθμό για πολλά χρόνια!
Τα μακριά μαλλιά λοιπόν για μένα συμβολίζουν την ανάγκη ενός φιλελεύθερου και ασυμβίβαστου πνεύματος και δεν έχουν καμία σχέση με κάστες, μουσικά ρεύματα ή πολιτικές ιδέες.
Εάν παρατηρήσουμε στη σημερινή κοινωνία το πώς αντιμετωπίζονται οι άνδρες με μακριά μαλλιά -ιδιαίτερα αυτοί με πολύ μακριά μαλλιά- τότε, από αυτή την παρατήρηση μπορεί να βγούν πολλά στοιχεία σχετικά με την δομή της κοινωνίας και τους ανθρώπους που την απαρτίζουν.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι άνθρωποι, αυτοί τουλάχιστον που έχω γνωρίσει σε Ελλάδα και Ολλανδία (και δεν πιστεύω να υπάρχουν μεγάλες διαφορές στις υπόλοιπες χώρες) είναι άνθρωποι που έχουν σε μεγάλο βαθμό διαμμορφωθεί από τις επιταγές της κοινωνίας. Οι άνθρωποι από μικροί διαμορφώνονται με χίλιους δυο τρόπους έτσι που μόνο λίγοι είναι ικανοί να ξεφύγουν από αυτή τη διαμόρφωση -που για μένα είναι παραμόρφωση. Το σχολείο, ο στρατός, η οικογένεια, η εργασία, οι φίλοι, οι διάφορες ομάδες στις οποίες μπορεί να ανήκει κάποιος, όλα αυτά είναι τα εργαλεία με τα οποία η κοινωνία διαμορφώνει τους ανθρώπους
ώστε να μπορούν αυτοί να ενταχθούν ομαλά στους διάφορους ρόλους για τους οποίους τους ετοιμάζει.
Έννοιες όπως η ψυχολογία του όχλου, η σημειολογία των συμπεριφορών, του τρόπου ντυσίματος και ο κώδικας συμπεριφοράς όλα παίζουν το ρόλο τους στην αποδοχή ή απομάκρυσνη στο περιθώριο κάποιου ατόμου.
Ανα τους καιρούς τα μακριά μαλλιά έχουν ταυτιστεί με την επανάσταση, με την ελευθερία, επειδή όμως πάντοτε η επανάσταση εφαρμοζόταν με λάθος τρόπο, με βία, σκοτωμούς και εντέλει απολυταρχικές συμπεριφορές, σημειολογικώς τα μακριά μαλλιά φέρνουν στο μυαλό πολλών ανθρώπων συναισθήματα ανησυχίας, ταραχής και αβεβαιότητας. Εάν σε αυτό προσθέσουμε και το αντίθετο άκρο της διαμόρφωσης, την εικόνα που θέλουν να δώσουν πολλοί άνδρες που έχουν μακριά μαλλιά, οι οποίοι λες και κρύβονται πίσω από την εμφάνισή τους, υιοθετούν την εικόνα ενός ατίθασου και ασυμβίβαστου ανθρώπου αλλά με αρνητικό τρόπο.
Και τα δυο αυτά σκέλη και οι δυο αυτές σημειολογικές συμπεριφορές βρίσκονται υπο πλάνη και η στάση τους και αποκωδικοποίηση των συμπεριφορών βασίζεται σε εσφαλμένες αντιλήψεις.
Ίσως θα προσέξατε πολλούς εφήβους με μακριά μαλλιά πώς συμπεριφέρονται προσπαθώντας να ομοιάσουν στα πρότυπά τους, στα πρότυπα ελευθερίας που οι γονείς και η κοινωνία ήταν ανίκανοι να τους χορηγήσουν και εντέλει -μιας και είναι στη φύση του ανθρώπου αυτού του είδους η αναζήτηση- τα αναζητούν σε καλλιτέχνες και άλλες ομάδες οι οποίοι προσπαθούν για διάφορους λόγους να πλασάρουν αυτά τα πρότυμα ελευθερίας.
Εάν έρθουμε όμως πάλι στα μακριά μαλλιά των ανδρών και εξετάσουμε τα πράγματα βάσει της φυσικής τους διάστασης, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα πώς από τη στιγμή που η φύση μας προίκισε με μαλλιά τα οποία μακραίνουν συνεχώς, τότε μπορούμε να αποδεχτούμε (ίσως άβολα για μερικούς) πως το να διατηρεί κάποιος άνδρας τα μαλλιά του μακριά είναι κάτι το εντελώς φυσικό και η οποιαδήποτε κοινωνία με τα δικά της στεγανά δεν μπορεί να αποτρέψει τα μαλλιά από το να μακραίνουν! Εάν κάποιος θέλει να κόβει τα μαλιά του μπορεί να το κάνει και είναι ελεύθερος όσο ελεύθερος είναι και αυτός που αφήνει τα μαλιά του μακριά, ένα φυσικό χαρακτηριστικό στον άνθρωπο.
Ερχόμενος και πάλι να συμπληρώσω γραμμές από την πρώτη εισαγωγική παράγραφο, βλέπω μετά λύπης μου εδώ στην Ολλανδία όπως και στην Ελλάδα, την πλειονότητα των ανθρώπων να με κοιτάζουν με αυτό το επίμονο βλέμμα (staring), ξυνίζοντας το βλέμμα τους και προσπαθώντας να καταλάβουν τι σόι άνθρωπος είμαι, εάν αποτελώ απειλή γι' αυτούς, για το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και λοιπές τέτοιες παπαριές που τους εμποτίζουν από μικρούς και μεγαλώνουν με αυτή την πιπίλα.
Εντέλει, είναι τουλάχιστον τραγικό για μένα να βλέπω ανθρώπους των οποίων οι καίριες ανησυχίες στη ζωή τους είναι αν θα μπορέσουν να αγοράσουν το καινούργιο μοντέλο κινητού, περισσότερο από το να θεωρούν και αναθεωρούν το ποιοί πραγματικά είναι και ποιός είναι ο ρόλος τους. Ο ομιλών δεν σημαίνει πώς είναι πάνσοφος και ότι έχει βρεί όλες αυτές τις απαντήσεις, αλλά δεν σημαίνει κιόλας πως δεν μπορεί να έχει το δικαίωμα να καταπιάνεται με την προσπάθεια εξερεύνησής τους!
Οι εκάστοτε μόδες είναι ένα θέμα που με εξοργίζει αφάνταστα, κάτι που και αυτό εντάσσεται στον τίτλο αυτού του θέματος. Είναι τουλάχιστον πολύ ηλίθιο για μένα, να ακολουθώ κάτι επειδή υπάρχει σε ένα περιοδικό, επειδή το χρειάζομαι για να ανήκω σε κάποιο σύνολο...Τι στο διάολο! δεν βλέπω πρώτα το σύνολο στο οποίο πάω να ενταχθώ;! Και αν το βλέπω...συμφωνώ με αυτό ή όλα αυτά είναι μέρος της ένταξης στο κοπάδι; Και αν πάμε ακόμα πιο πίσω, ακόμα πιο βαθειά, μήπως είναι ο φόβος να μείνουμε μόνοι απέναντι με τον εαυτό μας;!
Οι "σύγχρονες" Δυτικές κοινωνίες είναι ένα συνεχές βουητό στο μυαλό μου...ένας συνεχής θόρυβος, ένας συνεχής καταιγισμός διαφημίσεων που διαφημίζουν προιόντα, τάσεις και διαμορφώνουν συμπεριφορές ανθρώπων, αυτών των οποίων προσπαθούν να εντάξουν στα εκάστοτε κοπάδια. Ο θόρυβος είναι εμφανής παντού γι' αυτόν που δεν έχει γίνει ένα με αυτόν και που ακόμη μπορεί να τον αφουγκραστεί και να τον αντιληφθεί. Οι άνθρωποι όταν βρίσκονται κάπου συγκεντρωμένοι, για κάποιο λόγο πρέπει συνεχώς να μιλάνε...πρέπει συνεχώς να βρίσκουν ένα θέμα συζήτησης, να δείξουν ενδιαφέροντες... Μπορεί πάντοτε να μην συμφωνούν με αυτά που θα πουν αλλά θα τα πουνε για να τα ακούσει ο άλλος, οι άλλοι. Πολλές φορές πολλοί άνθρωποι έχουν τόσο ταχεία αντίληψη -αλλά και τόσο ρηχή προσωπικότητα- που σκανάρουν γρήγορα τους ανθρώπους και λένε αυτά τα οποία πιστεύουν πώς θα είναι αρεστά στα αυτιά του ή των συνομιλητών τους. Αυτή η συνεχής φλυαρία, αυτός ο θόρυβος στο μυαλό, δεν μπορούν να καταλάβουν τι αντίκτυπο μπορεί να έχει στην ποιότητα της Ψυχής τους...
-ψυχή;! τι μας λέει τώρα και τι μας ενδιαφέρει αυτό;!
Ναι, Ψυχή με το Ψ κεφαλαίο. Πολλοί ξεχνάνε πώς όλη η ουσία τους ώς άνθρωποι είναι η Ψυχή τους. Ένα ανθρώπινο Ον που ξυπνά ζει και κοιμάται μέσα σε μια πόλη, που δεν έχει επαφή με ζώα και φύση-το φυσικό του σπίτι, ένας άνθρωπος που εμποτίζεται καθημερινά από όλη αυτή τη διαμόρφωση, που φλυαρεί συνεχώς, που όλη του η ζωή είναι ένα συνεχές τρέξιμο χωρίς ουσιαστικό σκοπό, αναμφίβολα αυτός ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από τις επιταγές της πορείας μιας ανώτερης Ψυχής και του μονοπατιού της στο χωροχρονικό συνεχές του Σύμπαντος. Διότι αγαπητοί μου, είμαστε αστρογεννήματα... δεν γίναμε από χώμα και λάσπη που κάποιος Θεός φύσηξε και δημιουργήθηκε ο άνθρωπος. Δείτε τις ομοιότητες του χιμπατζή, του ουρακοτάγκου και του γορίλα με τον άνθρωπο -ιδιαίτερα μάλιστα με τους μαύρους ανθρώπους. Το σχόλιό μου αυτό δεν έχει καμία διάθεση ρατσισμού, απλώς παρατηρήστε κάποιους πολύ μαύρους στο χρώμα ανθρώπους πόσο μοιάζουν στα χαρακτηριστικά του προσπώπου αλλά και στις κινήσεις των χεριών και στο βάδισμα με αυτά τα ζώα.
Η απόσταση βέβαια από τα πιθηκοειδή ως τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη και προσωπικά δεν πείθομαι με τις εκάστοτε θεωρίες για τους διάφορους πιθηκανθρώπους και τα γενεαλογικά δέντρα. Άλλωστε είναι απόψεις που αλλάζουν κάθε τόσο αναλόγως με τα ευρήματα των αρχαιολόγων.
Συνεχίζοντας λοιπόν...είμαστε αστρογεννήματα αγαπητοί μου, είμαστε όντα ανώτερα με ιδιαίτερα λεπτές αισθήσεις που το επιστημονικό εργαστήριο δεν μπορεί πάντοτε να εξακριβώσει, αλλά δεν σημαίνει και ότι δεν υπάρχουν, αρκεί να μπορεί κάποιος να είναι ευαίσθητος, αλαφροίσκιωτος για να αφουγκραστεί αυτές τις λεπτές αισθήσεις, ή υπερ-ασθήσεις σωστότερα. Ο ηλεκτρισμός είναι τόσο σημαντικός στην καθημερινότητα, αλλά δεν μπορούμε να αγγίξουμε, δεν μπορούμε να μυρίσουμε, να ακούσουμε τον ηλεκτρισμό...κι όμως υπάρχει!
Για σήμερα μέχρι εδώ με φέρανε οι σκέψεις μου, θα συνεχίσω κάποια στιγμή στο μέλλον συμπληρώνοντας ή/και προσθέτοντας σκέψεις μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου